“Alle veranderingen doen een beetje pijn”
LISSE – De toekomst van Tafeltje-dek-je is veilig gesteld. Vanaf maandag 20 december neemt Munnekeweij deze taak over van de SWOL (Stichting Welzijn Ouderen Lisse); het betekent het einde van een lange periode van onzekerheid voor de circa honderd ultrasenioren, die dagelijks voor hun warme eten afhankelijk zijn van Tafeltje-dek-je. Bij SWOL-directeur Astrid Verkerk en ouderenadviseur Riet Timmermann overheerst het positieve gevoel: “Een commerciële cateraar zou veel erger geweest zijn.”
Al bijna veertig jaar verzorgt de SWOL via Tafeltje-dek-je het dagelijkse warme eten voor hen die niet meer zelf kunnen koken. Ruim een jaar geleden kondigde het college van burgemeester en wethouders aan dat de gemeente deze SWOL-dienst niet meer wilde subsidiëren. Als de SWOL geen actie zou ondernemen, betekende dat het einde van Tafeltje-dek-je voor honderd 70-, 80- en 90-plussers, die door hun gezondheidsproblemen niet meer zelf kunnen koken.
Naïevelingen zouden zeggen dat “iedereen toch diepvriesmaaltijden bij de supermarkt kan halen”, maar zo eenvoudig ligt het niet, informeert Timmermann: “In die instant maaltijden zit te veel zout en te weinig groenten voor mensen op leeftijd. Bovendien kunnen ze niet zelf de doos openmaken. Daarom komt één van onze vijftig vrijwilligers langs om de maaltijden te brengen en klaar te zetten. Tegelijkertijd maken ze een praatje met de mensen op leeftijd. Zo leren ze ook of er andere problemen zijn bij de Tafeltje-dek-je cliënten.”
Donderslag
Het nieuws dat de gemeente Tafeltje-dek-je niet meer wilde subsidiëren, kwam als een donderslag bij heldere hemel. Timmermann: “Wij vonden het bijzonder jammer, want als je Tafeltje-dek-je zegt, zeg je SWOL. Je komt met ouderen en mantelzorgers in contact en merkt als er behoefte is aan aanvullende zorg.” De SWOL dacht in eerste instantie niet aan Munnekeweij om de maaltijden van Tafeltje-dek-je te verzorgen, zo liet Verkerk weten: “We hebben in februari aan Valent aangegeven zaken met hen te willen doen. Valent heeft dat intern niet kunnen realiseren, dus hebben we in september andere leveranciers bekeken.”
Uit die evaluatie kwam Munnekeweij als beste optie naar voren. Mede omdat de SWOL al ervaring heeft met de keuken van Munnekeweij, die immers al maaltijden aan Rustoord levert. Vanaf maandag 20 december kunnen de Tafeltje-dek-je klanten gebruik maken van een componentenmenu, met dagelijks drie verschillende opties voor het voor-, hoofd- en nagerecht. Verkerk: “We kiezen ook voor een keuken waarvan je weet dat ze voor de seniorendoelgroep koken. Dat is heel wat anders dan een standaard cateringbedrijf dat voor iedereen loopt.” Timmermann vult aan: “Een commerciële cateraar zou veel erger geweest zijn. Zo’n bedrijf brengt zeven maaltijden voor de hele week langs en je moet jezelf maar zien te redden.”
Moeilijk
In plaats daarvan blijven de circa vijftig vrijwilligers de Tafeltje-dek-je maaltijden bij de senioren langs brengen. Hiervoor moeten de vrijwilligers wel een eindje verder rijden naar Noordwijkerhout om de maaltijden bij Munnekeweij op te halen. Het was voor enkele vrijwilligers de reden om hun medewerking op te zeggen. Verkerk: “We verwachtten al dat dit voor een aantal mensen moeilijk zou zijn en via twee bijeenkomsten hebben we er alle energie in gestoken om deze vrijwilligers te behouden. Inderdaad moeten de vrijwilligers twee keer een kwartier extra rijden, maar Munnekeweij vindt de vrijwilligers heel erg belangrijk. Dat tonen ze door het aanbieden van bijvoorbeeld een kopje koffie als de vrijwilliger even op de maaltijden moet wachten.”
Een ander nadeel is, dat de kosten per maaltijd met ruim 13% stijgen: van 7,25 euro nu naar 8,50 euro voor de zogeheten “Bon Appetit maaltijden”. Timmermann: “Dat is een forse verhoging en we hebben hier ook opmerkingen over gekregen. Het was voor een vijftal mensen reden om de diensten van Tafeltje-dek-je op te zeggen. Zij gaan eten bij Berkhout, kiezen toch voor diepvriesmaaltijden of nemen in plaats van een warme maaltijd een boterham of een bakje vla.”
Positief
Het positieve gevoel overheerst echter veruit bij de SWOL. Immers, het had niet veel gescheeld of Tafeltje-dek-je zou na veertig jaar in Lisse opgehouden hebben te bestaan. Verkerk: “Bon Appetit van de Munnekeweij is een mooi concept. De mensen krijgen hun eten niet meer in plastic bakjes, maar op porseleinen servies. De vrijwilligers blijven langskomen, maken een praatje, zorgen dat het eten op tafel komt en nemen het servies de volgende dag weer mee. Alle veranderingen doen een beetje pijn, maar Munnekeweij wil dit heel graag doen en probeert er voor de cliënten in Lisse iets moois van te maken. Net zoals ze doen voor de klanten in Noordwijkerhout en De Zilk.”
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home