Inwoners slaan handen ineen

Om Oekraïense vluchtelingen te helpen

WOUBRUGGE – De inwoners van Woubrugge en Hoogmade zetten zich massaal in om vluchtelingen uit Oekraïne op te vangen.

Sinds Putin op oorlogspad ging in Oekraïne sloegen ruim een miljoen mensen op de vlucht. Een deel van deze Oekraïners kwamen terecht in Nederland. De eigenaar van het pand van de voormalige motorzaak aan de Kerkstraat benaderde het bestuur van de dorpskerk. Hij had nog geen vergunning van de gemeente gekregen voor zijn verbouwplannen en bood aan om het pand te gebruiken voor de opvang van maximaal vijftig Oekraïense vluchtelingen.

Leo Deurloo werd begin maart gevraagd om mee te denken. “Met een groepje gingen we het gebouw in. We werden enthousiast, maar er moest heel wat gedaan worden. De olielucht sloeg op je keel, nadat daar jarenlang motoren zijn onderhouden. Er moest heel veel gebeuren om het echt bewoonbaar te maken, maar we zijn ervoor gegaan.” Iedereen kende wel iemand en binnen korte tijd ontstond een golf aan activiteiten. Lokale loodgieters, stoffeerders en leveranciers toverden het gebouw in tien dagen om tot een gezonde en brandveilige woonomgeving.

Beneden staan caravans, waar de Oekraïense vrouwen met hun kinderen kunnen verblijven en op de bovenverdieping zijn allerlei slaapgelegenheden gecreëerd. Ook de toiletvoorzieningen en douches zijn uitgebreid. Er was maar één toilet op de begane grond; nu zijn het er negen. “Bedrijven hebben voor niets of lage tarieven ons geholpen. Vier wasmachines en veertien laptops hebben we cadeau gekregen. Alles wat je in het gebouw ziet, is geschonken.”

Deurloo heeft met anderen ook de ‘Stichting Vluchtelingen Woubrugge’ opgericht, om zo meer kans te maken op fondsen van subsidieverstrekkende organisaties. De Oekraïense vrouwen kunnen nu eindelijk weer tot rust komen; 24 uur per dag is er minimaal één vrijwilliger in het pand aanwezig om de mensen met raad en daad bij te staan. Deurloo: “We vinden dat er dag en nacht iemand moet zijn. Overdag is dat niet zo’n probleem, maar ’s avonds en ’s nachts wel. Zo’n zeventig mensen draaien mee met een rooster. Ze hebben instructies gekregen en weten wat te doen in paniekgevallen. De mensen zijn namelijk soms behoorlijk getraumatiseerd. De emotie zit heel erg onder het oppervlak. Dat merkten we, toen er op de brug vuurwerk werd afgestoken door jonge mensen, die een feestje hadden. Normaal haal je de schouders er over op, maar in het gebouw brak paniek uit. Wij konden uitleggen, dat dit vuurwerk feestelijk bedoeld was.”

Langs de buitenmuur staan lange rijen met kleding en allerlei producten; de vrouwen kunnen hier naar believen uitzoeken wat ze mooi vinden. De vrijwilligers laten ze hun gang gaan. Dat vrouwen en mannen uit de dorpen zich zó voor anderen inzetten, heeft nog een bijkomend effect, laat een vrijwilligster weten: “Het zorgt voor verbinding tussen ons. Dat is het mooie ervan. Voorheen kwam je elkaar tegen in het dorp en groette je elkaar. Maar nu leer je elkaar kennen. Dat is ook heel fijn.”

Het is de bedoeling, dat de vluchtelingen tijdelijk in het pand verblijven, maar sommigen pakken de draad in Nederland op en hebben al werk gevonden: bij plantenkwekers, in de tuinbouw en bij cateringbedrijven. De kinderen gaan drie dagen in de week naar school in Rijnsaterwoude. Daar is het georganiseerd, zodat vluchtelingenkinderen uit andere kernen van Kaag en Braassem daar centraal worden opgevangen.

Deurloo weet niet, hoe lang de inwoners van Woubrugge en Hoogmade voor de Oekraïense vluchtelingen blijven zorgen. “Zelf gaan we voorlopig uit van een half jaar. Niemand weet hoe lang die oorlogsellende duurt.”

Boekverkoper van het Jaar-verkiezing

ROELOFARENDSVEEN – Met steun van de inwoners kan het zomaar zijn, dat Roelofarendsveen binnenkort de boekverkoper van het jaar in haar midden heeft.

Jaarlijks organiseert Stichting Elspeet de Boekverkoper van het Jaar-verkiezing, om de enthousiaste, servicegerichte boekhandelaar te belonen voor zijn of haar werk. De winnaar ontvangt de door beeldend kunstenaar Jean Paul Michel ontworpen Albert Hogeveenbokaal, vernoemd naar een illustere boekverkoper.

Van de duizenden boekhandels met haar eigenaren, die er in Nederland staan, zijn er achttien genomineerd voor deze eervolle prijs. Waaronder Joris Koek van Veenerick Boek en Kantoor in Roelofarendsveen. U, de lezer van het Alphens Nieuwsblad, kunt meehelpen om Joris Koek met de hoofdprijs naar huis te laten gaan. Er wordt namelijk een ‘shortlist’ gemaakt van vijf boekhandels, die de meeste stemmen krijgen. Stemmen kan tot 20 mei via https://forms.gle/ZV7ToHDiyH1K6fsy6. Op basis van die shortlist kiest een vakjury deze zomer de nieuwe winnaar, aan wie de Albert Hogeveenbokaal wordt overhandigd.

Dat hij door anderen genomineerd wordt, is voor Koek al een verrassing. “Ik wist niet eens dat ik überhaupt genoemd zou zijn. Het kwam voor mij als een verrassing. Na twee 'Coronajaren' en een grote verbouwing is deze nominatie alleen al een mooie waardering.” Maar nu het zover is, dat hij deze eer heeft gekregen, wil Koek ook proberen om zo ver mogelijk te komen in deze ‘Boekverkoper van het Jaar-verkiezing’. Hij hoopt dan ook, dat inwoners van Kaag en Braassem, Nieuwkoop en Alphen massaal op hem gaan stemmen.

Waarom is Koek genomineerd? Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat we onze nek hebben uitgestoken in coronatijd door de zaak uit te breiden, te verbouwen en te investeren in de toekomst. Je wordt beloond voor het enthousiasme, lef en het ambassadeurschap voor het boekenvak. Ik weet zeker dat er betere boekverkopers zijn, dan dat ik ben. Maar het totaalplaatje van wat we de afgelopen twee jaar tijd hebben gedaan, telt ook mee voor deze verkiezing. We hebben leuke ‘de winkel draait door’ filmpjes gemaakt. We doen het anders dan wat collega’s doen en dat valt op.”

We lezen gelukkig steeds meer. Koek: “Juist in coronatijd werd er méér gelezen. En daar heeft vooral de lokale boekhandel van geprofiteerd, met name in de kleinere plaatsen en kleinere steden. De drang naar lezen is er dus nog wel. Positief is, dat ook nu de coronamaatregelen achter ons liggen, de mensen onze boekhandel nog steeds weten te vinden. Dat zijn positieve berichten. In Roelofarendsveen en omliggende dorpen worden een hoop woningen gebouwd, met veel jonge gezinnen. Met de verbouwing hebben we ons juist op die jonge gezinnen gefocussed. In de winkel vind je veel kinderleesboeken, educatief speelgoed en educatieve spellen. Om de jeugd te betrekken bij jouw winkel. Als de jeugd bij jou binnen is, heb je voorgoed een klant voor het leven. We hebben een prentenboektafel met een leestafel voor volwassenen en een leestafel voor kinderen. Daar kun je je even terugtrekken en een boek pakken.”

Maar op de longlist staan ook boekhandels in veel grotere plaatsen, met veel meer inwoners. Maakt Koek überhaupt wel een kans. “In bijvoorbeeld Eindhoven heb je inderdaad veel meer inwoners en potentiële stemmers, maar de vraag is of de betrokkenheid even groot is. Naast de winkel ben ik ook zichtbaar in de gemeenschap als bestuurslid van de winkeliersvereniging en met de Oranjevereniging. Ik ben een bekend gezicht in de gemeenschap. Dat helpt denk ik ook wel mee.”

Wat als u wint? Dan ben je een jaar lang een ambassadeur voor het vak. Daar hoort een bepaalde toekomstvisie bij over het boekenvak, hoe ik het over tien jaar zie. Er moeten stappen worden genomen om de keten zoals die nu is veilig te stellen. Er moet veel meer samenwerking komen tussen onderwijs, uitgevers en schrijvers. Het maakt me niet uit hoe gelezen wordt; digitaal of papier. Als er maar letters worden geconsumeerd. Neem de verplichte leeslijst van een eerste, tweede en derde klas. Dat is nog zo oubollig vaak, met de stoffige klassiekers. Dat kun je veel leuker en actueler maken, wat jongeren aanspreekt. Dat je gaat van moeten lezen naar mogen lezen.”