[Joep Derksen]
[STREEK] Een volwassene met een
verstandelijke beperking kan niet altijd goed inschatten, wat het
beste is voor haar of hem. Ook ligt vaak het gevaar van eenzaamheid
op de loer, want het leggen van sociale contacten is voor iemand met
een lichte tot zware beperking niet altijd even gemakkelijk. De
vrijwilligers van Mentorschap Haag en Rijn bieden hierbij een
helpende hand.
Wendy van Veen (37) is een van de
vrijwilligers, die zich inzet voor het belang van deze kwetsbare
mensen. Of eigenlijk heet ze mentor, want dat is namelijk waar het om
gaat. Je wordt namelijk niet alleen een gesprekspartner en vriend van
je metgezel met een beperking, die wilsonbekwaam zijn verklaard; ook
vertegenwoordig je haar of zijn belangen.
Vijf jaar geleden werd Van Veen
vrijwilliger voor Mentorschap Haag en Rijn. ,,Ik was al moeder van
drie kinderen, maar wilde een bijdrage leveren op het
maatschappelijke vlak. Het begeleiden kostte me niet veel tijd en ik
kon het goed combineren met de zorg voor de kinderen.'' Inwoners, die
onbekwaam zijn verklaard, hebben vaak met een hoop instanties te
maken. En dan is het belangrijk, dat er iemand voor hen opkomt, zodat
de juiste beslissingen genomen worden.
,,Ik begon met het begeleiden van een
18-jarige jongedame. Zij liep tegen dingen aan, waar ze lastig mee om
kon gaan. En als ze het ergens niet mee eens was, dan ondersteunde ik
haar. Op die manier kregen we het voor elkaar, dat ze
naar een nieuwe – en voor haar veel fijnere – woning kon
verhuizen.'' Drie doelgroepen maken gebruik van Mentorschap Haag en
Rijn: verstandelijk beperkten, dementerenden en mensen uit de
psychiatrie. Of de mentor bij een cliënt past, wordt nadrukkelijk
onderzocht. Ook moet iedere vrijwilliger eerst een vierdaagse cursus
volgen, zodat ze goed beslagen ten ijs kunnen gaan. Daarna kun je
samen met je client
gezellig wat gaan ondernemen, maar ook optreden als het noodzakelijk
is. ,,Als aangewezen mentor kun je beslissingen nemen voor de andere
persoon. Maar alleen in het uiterste geval, als de cliënt het zelf
niet overziet.''
Van
Veen geniet van haar werk: ,,Samen creëer je een band en de ander
wordt onderdeel van je leven. Ik zie degene die ik begeleid meer als
een familielid, waarbij ik er naar uitkijk om elkaar weer te zien.''
Voor alle duidelijkheid; een vrijwilliger bij het Mentorschap Haag en
Rijn gaat dus niet allerlei zorg- en schoonmaakklusjes doen in het
huis van de cliënt. ,,Je houdt toezicht. Je bent niet verplicht om
uitjes te doen, maar mag dat natuurlijk wel doen. Daarnaast ben je
wel de wettelijk vertegenwoordiger; aangesteld door een rechter.
Vanaf dat moment zijn instanties verplicht jou te betrekken bij de
planbesprekingen en
alle andere belangrijke zaken betreft het welzijn van de cliënt.''
Neemt
dat niet veel tijd in beslag? Dat blijkt mee te vallen. Eens in de
twee of drie weken bezoeken onze vrijwilligers hun cliënten. Maar
als je wilt, kun je ook elke week komen. De vrijwilligers kunnen zelf
bepalen, wat voor hen haalbaar is. Al kunnen er natuurlijk
calamiteiten voorkomen, waarbij je direct moet handelen.''
Niet
iedereen is geschikt om vrijwilliger te worden bij Mentorschap Haag
en Rijn. ,,Je kunt echt nuttig bezig zijn voor iemand. Als mensen
denken, dat het alleen gaat om een kopje koffie te drinken, of een
soort buddy te zijn; dat is het niet. Er zit een serieuze kant aan,
want je bent vertegenwoordiger van die andere persoon. Onze
vrijwilligers moeten minimaal een MBO-niveau beheersen en ze moeten
zich ook kunnen laten gelden tegenover anderen. Het belang van de
cliënt staat namelijk altijd voorop.''